એક અનુભૂતિઃ એક એહસાસ

નવીન બેન્કર
Home » 2014 » January (Page 3)

આવું તો અમેરિકામાં જ બને ( ભારતમાં કદી નહીં )

January 6th, 2014 Posted in મારા દિલની વાતો

આવું તો માત્ર અમેરિકામાં જ બની શકે-  (ભારતમાં કદી નહીં.)

લાસ વેગાસના તબીબ દીપક દેસાઇને આજીવન કેદની સજા.

લાસ વેગાસના ડોક્ટર દીપક દેસાઇને સેકન્ડ ડીગ્રી મર્ડર બદલ દોષી ઠેરવાયા હતા. ૬૩ વર્ષની વયના ડોક્ટર દીપક દેસાઇએ તેમના લાસ વેગાસના એન્ડોસ્કોપી ક્લિનિકમાં એક વખત વપરાયેલી ઇન્જેક્શનની સિરિંજનો ફરીથી ઉપયોગ કરીને, નવ જેટલા દર્દીઓને હિપેટાઇટીસ ‘સી’ નો ચેપ લગાડ્યો હોવાનો આરોપ હતો, જે સાબિત થયો હતો. ૧૮ વર્ષ સજા ભોગવ્યા બાદ તેઓશ્રી પેરોલ પર છૂટવા માટે માન્ય ગણાશે. આપણા લાલુપ્રસાદ કે સંજય દત્તની જેમ મહિના માસ જેલમાં સરકારી ખર્ચે ,મહેલની સગવડો ભોગવીને પેરોલ પર બહાર આવી જાય તેવું નહીં. ક્લાર્ક કાઉન્ટીના ડિસ્ટ્રિક્ટ જજ વેલેરી એડેઇરે ચુકાદો સંભળાવતાં કહ્યું હતું કે દર્દીઓ જ્યારે ડોક્ટરમાં વિશ્વાસ મૂકે છે અને એ ડોક્ટર એનો વિશ્વાસઘાત કરે છે ત્યારે આપણા સમાજનો મોટામાં મોટો વિશ્વાસઘાત કરે છે તેઓ.

૩૧મી ઓક્ટોબર ૨૦૧૩ના રોજ આ સજા ફરમાવાઇ હતી. અરે ! દીપકના આસિસ્ટન્ટ  ૬૬ વર્ષની વયના રોનાલ્ડ રોકમેનને પણ  તેની ભૂમિકા બદલ સાતથી એકવીસ વર્ષ સુધીની સજા થઈ હતી.

બોલો ! તમે કલ્પી શકો છો આવું  ‘મેરા ભારત મહાન’માં શક્ય બને ? આપણા કેટલા ડોક્ટરો, ગામડાગામોના અભણ કંપાઉન્ડરો આવા ગૂના દરરોજ કરતા હશે ? કોઇ પકડાય છે ?  કોઇને સજા થાય છે ?

અમેરિકાના ‘દેશીઓ’નો એક વર્ગ આજે ય એવું માને છે કે એરપોર્ટ પર જે જડતી લેવાય છે કે કપડાં ઉતરાવીને ચેકીંગ થાય છે અને શાહરુખખાન જેવાને ય છોડતા નથી કે હમણાં ખુબ ગાજેલો ,પેલી કોન્સ્યુલેટની અધિકારિણીએ પોતાની કામવાળી બાઇને, અમેરિકાના ધારાધોરણ પ્રમાણે પગાર ચૂકવ્યો ન હોવા બાબતે જે હોબાળો મચ્યો એમાં યે, અમેરિકાના અધિકારીઓએ કશું જ ખોટું નથી કર્યું અને જે કર્યું છે તે એમના રુલ્સ-રેગ્યુલેશન્સ પ્રમાણે જ કર્યું છે એમ માનવાવાળો વર્ગ છે.

ભારતના અધિકારીઓ પણ આ જ રીતે કાયદા-કાનૂનનો આગ્રહ રાખે તો ઘણાં ગૂના ઓછા થઈ જાય.

(ગુજરાત ટાઇમ્સના એક અહેવાલને આધારે )

મારા દિલની વાતો

January 5th, 2014 Posted in મારા દિલની વાતો

મારી  મર્યાદાઓની  વાત   ( My Limitations )

મને કોમ્યુટર પર ગુજરાતીમાં લખવાનો ચસ્કો પડી ગયો છે.જેમજેમ હું ઝડપથી લખવા માંડું છું તેમ તેમ મને મઝા આવે છે.પ્રમુખ પેડ પર લખું,તેને ‘WORDS’ માં સેવ કરું અને પછી કટ.કોપી અને પેસ્ટની મદદથી ઇ-મેઇલમાં મિત્રોને મોકલું.બસ…કોમ્પુટર અંગેની મારી મઝા આટલી જ. અન્ય લેખકો /કવિઓની વેબ સાઈટ પર કે બ્લોગ પર જઈને કશું ય વાંચવું મને ના ગમે. કોમ્પ્યુટર પર ગીતો સાંભળવા કે નાટકો /ફિલ્મો જોવાની મારી વૃત્તિ જ નહીં. નાટકો સ્ટેજ પર ભજવાતા જોવાના. ફિલ્મો સિનેમા-થિયેટરોમાં જઈને પાંચ-પચાસ માણસો સાથે જોવાની અને છપાયેલા પુસ્તકો પલંગમાં સુતાં સુતાં કે સોફામાં બેસીને વાંચવાના મને ગમે.

કોમ્પ્યુટરની સામે બેસીને ઝળાંહળાં સ્ક્રીન પર કશું ય વાંચવું મને ઇરીટેટ કરે છે.મારી પત્ની પણ ઘડી ઘડી આવીને મને કોમ્પ્યુટર પરથી  ઉઠાડવા  ઘાંટા પાડતી હોય. પણ સાલુ આ કોમ્યુટર પર ઇ-મેઇલો વાંચવાનું અને તેના જવાબો ગુજરાતીમાં લખવાનું એક વળગણ ( Obsessionથઈ ગયું છે.

છેલ્લા ઘણા સમયથી હું , નવલિકા, લઘુનવલ કે કાવ્ય- કશું પણ સર્જનાત્મક સાહિત્ય લખી શક્યો નથી.૧૯૬૩થી ૧૯૬૬ ના સમયગાળા દરમ્યાન મેં કેટલાક કાવ્યો લખ્યા હતા એમ હું માનતો હતો. પણ જેમ જેમ હું મહાન કવિઓની ક્રુતિઓ વાંચતો અને સમજતો ગયો તેમ તેમ મને લાગ્યું કે મેં લખેલા એ કાવ્યો ન હતા પણ મારી ઊર્મિઓને વ્યક્ત કરતા, પ્રાસાનુપ્રાસ મેળવીને છોકરીઓને એ ઉંમરમાં એટ્રેક્ટ કરવા કે ઇમ્પ્રેસ કરવા બનાવેલા જોડકણા માત્ર હતા. આજે ય, મારા મિત્રો સમક્ષ, હું એ જોડકણા જેવા કાવ્યો રજૂ કરું છું અને પચાસ-પંચાવન વર્ષ પહેલાના મારા ‘પ્યાર’ની ગુલબાંગો ફેંકીને હું આનંદ મેળવું છું. પણ એને કાવ્યો કહેવાની મારી હિંમત નથી એટલે અમારી સાહિત્ય સરિતા જેવી સંસ્થાઓની મીટીંગ વખતે ચૂપ રહું છું.

૨૦-૨૨ વર્ષની વયે લખાયેલી ટૂંકી વાર્તાઓમાં, મારા નિષ્ફળ પ્રણયની અભિવ્યક્તિ જ હતી એવું અત્યારે આ ઉંમરે લાગે છે. કોઇ ગમી ગઈ કે એની સાથે થોડીક પળો વિતાવવા મળી હોય તો એની યાદો કાગળ પર ઉતારીને વાર્તા લખાઇ જતી અને  એ જમાનામાં, અશોક હર્ષ, પીતાંબર પટેલ,  ભગવતીકુમાર શર્મા, જેવા સાહિત્યકારોના પીઠબળથી, ‘ચાંદની’,’આરામ’, ‘મહેંદી’, ‘સવિતા’, મુંબઇ સમાચાર, જન્મભૂમિ, ‘શ્રીરંગ ડાયજેસ્ટ’, ‘સ્ત્રી’, ‘શ્રી’ જેવા સામયિકોમાં પ્રસિધ્ધ થતી. ‘નવચેતન’ ના સ્વ. શ્રી. ચાંપશી ઉદ્દેશીએ પણ મને ખુબ સાથ અને માર્ગદર્શન આપેલું અને એમના ખ્યાતનામ માસિકમાં, ગુજરાત અને મુંબઇના જાણીતા નાટ્યકલાકારો અને ગુજરાતી ફિલ્મ કલાકારોના ઇન્ટર્વ્યૂ  લેવાનું કામ સોંપેલું અને ૧૯૭૧-૭૨ના વર્ષોમાં, દરેક અંકમાં, મારી એ મુલાકાતોના અહેવાલ પ્રસિધ્ધ કરતા.

 બહોળા કુટુંબના જીવનનિર્વાહ માટે, મારી અલ્પ આવક પર્યાપ્ત ન હતી એટલે, બે છેડા ભેગા કરવા માટે, પોકેટબુકો લખવી શરુ કરેલી. ક્રાઉન૧૬ ની સાઇઝના ૯૬ પાનાંની દરેક પોકેટબુક માટે મને એ જમાનામાં સોએક રુપિયા મળતા. કેટલીક મારા પોતાના નામથી લખેલી. કેટલીક વિવિધ ઉપનામોથી લખાયેલી.  એ જમાનાના, ‘જયભારત પ્રકાશન’, ‘ગાઇડ પોકેટબૂક્સ’ ‘રુપાંગના પબ્લીકેશન્સ’, ‘મમતા પ્રકાશન’ જેવા નાના નાના પ્રકાશકો એ બધું છાપતાં. મારી આ પોકેટબૂક્સ કોઇ સાહિત્યીક ગુણવત્તા ધરાવતી લઘુનવલો ન હતી, પણ એસ.ટી.માં, ટાઇમ પાસ કરવા માટે વંચાતી, રોમેન્ટીક પ્રણયકહાણીઓ હતી એવું આજે સમજાય છે. પણ લોકોને એ ગમતી અને મારી છાપ રસિક મહેતા કે કોલકની કક્ષાની છે એમ કહેવાતું. એ જમાનામાં, આજની ખ્યાતનામ લેખિકા કાજલ ઓઝા-વૈદ્યના પિતાશ્રી દિગંત ઓઝા, સ્વરુપ સેક્સ ક્યોરવાળા ડોક્ટર સ્વરુપ ( સાચું નામ રામસ્વરુપ શર્મા ), અસગર  ભાવનગરી, મારા મિત્રો હતા.

મારી છપાયેલી ટૂંકી વાર્તાઓનો એક સંગ્રહ, મૂળશંકર મો. દવે એ, ભારતી સાહિત્ય સંઘ નામની પ્રકાશન સંસ્થાના નેજા હેઠળ, ‘પરાઇ ડાળનું પંખી’ ૧૯૭૧માં પ્રસિધ્ધ કરેલો. એ એક ઉલ્લેખનિય સિધ્ધી ગણું છું.

સેક્સ-વિષયક છપાયેલી વાર્તાઓના પણ ચારેક વાર્તાસંગ્રહો નાના નાના પ્રકાશકોએ છાપેલા. પણ એનું સાહિત્યિક મૂલ્ય ન હોવાને કારણે આજે મને એનો ઉલ્લેખ કરવો ગમતો નથી. જો કે, આજે મેં એ બધું સાચવી રાખ્યું છે, કારણ કે ગમે તેમ પણ મારું તો એ સર્જન છે. મારા ‘સંતાનો’ છે એ પુસ્તકો. ખુબ અંગત રસિક મિત્રો ક્યારેક એ વાંચવા લઈ જાય છે, પણ સમયસર  પરત નથી કરતા એટલે મારો જીવ ઉંચો રહે છે અને હું કોઇને પણ વાંચવા આપવાનું ટાળું છું.

આજે, ૨૦૧૪ના જન્યુઆરિમાં, માત્ર કોમ્યુટર પર ગુજરાતીમાં લખવાનો આનંદ હું માણું છું.

સાહિત્ય શિબિરોમાં, મૂક શ્રોતા તરીકે સાંભળું છું. શક્ય હોય ત્યાં સુધી ચૂપ રહેવું પસંદ કરું છું.આટલા વર્ષોમાં વિવિધ સંસ્થાઓ સાથે માત્ર એક વોલન્ટીયર તરીકે જ કામ કર્યું છે. ‘પ્રેસિડેન્ટ’, ‘સેક્રેટરી’ ‘ટ્રેઝરર’ ‘ટ્રસ્ટી’ જેવા રુપાળા પદનો મોહ ક્યારેય રાખ્યો નથી. કોઇ ઇલેક્શન્સમાં ઉભો રહ્યો નથી.

મેં ખુબ નાટકો જોયા છે. નાટ્યકલાકારોનું આતિથ્ય માણ્યું છે. નાટકોના અવલોકનો લખ્યા છે. આજે ય, અમદાવાદ જઈશ ત્યારે પણ મારી દરેક સાંજ તો ઠાકોરભાઇ દેસાઇ હોલ પર જ વિતાવવાની છે.

ઉંમરને કારણે, શરીરના અંગોની કાર્યક્ષમતા ઘટવા લાગેલી હું અનુભવી શકું છું. અશક્તિ વર્તાય છે. બાલાશંકર કંથારુયાની  ગઝલ ‘ગૂજારે જે શીરે તારે’ની પંક્તિઓ હર પળે યાદ આવે છે અને એ રીતે જીવન ગોઠવવાનો પ્રયત્ન કરું છું.

મંદીરો, મૂર્તિપૂજા, દેવસ્થાનોની મુલાકાતો જેવી બાબતો પ્રત્યે મને આસ્થા નથી. પત્નીની લાગણી ન દુભાય એટલા ખાતર એને એ બધી બાબતોમાં સાથ આપું છું.

મૃત્યુ પછી મારા દેહને હોસ્પિટલમાં દેહદાન કરવાની મારી ઇચ્છા છે,પણ મારી પત્ની એમ નહીં કરે એની મને ખાત્રી છે. છતાં, જો મારા અવસાન પહેલાં મારી પત્નીનું અવસાન થાય તો ચોક્કસપણે,આ શરીરનું દેહદાન કરવા અંગે મેં વીલ કરેલું છે.

જો કે આજે ય, ચશ્મા વગર હું કાર ચલાવી શકું છું, રાત્રે પણ ડ્રાઇવ કરું છું, લાયબ્રેરીમાં ચાર ચાર કલાક બેસીને પુસ્તકો વાંચું છું, ફિલ્મી મેગેઝીનોની ચટાકેદાર વાનગીઓનો રસાસ્વાદ કરી શકું છું. ફિલ્મોના રોમેન્ટીક દ્ર્ષ્યો જોતાં જોતાં, ‘મુંગેરીલાલકે સપને’ નો અનુભવ કરું છું. યુ નો વોટ આઇ મીન !!  દર અઠવાડીયે થિયેટરમાં બેસીને મૂવી જોઉં છું. મોડી રાત સુધી પત્નીના સાથમાં, ઝી ટીવીની સિરીયલો અને ક્યારેક ડીવીડી પર, પસંદગીના મૂવી જોઇએ છીએ. ડાઉન ટાઉનમાં, વર્ધમ થિયેટર કે જોન્સ હોલ જેવા વિશાળ હોલમાં કોન્સર્ટ્સનો આનંદ માણું છું. ચાર-છ બ્લોક્સ ચાલીને રસ્તા ક્રોસ કરું છું. ( અમદાવાદમાં એવું કરવાની મારી હિંમત નથી ). એટલે હજી હું કાર્યશીલ તો છું જ. માત્ર કોઇ નવું ‘સાહસ’ કરવાની મારી શક્તિ નથી. એ થ્રીલ, એ એક્સાઇટમેન્ટ, એ રોમાંચ હવે રહ્યા નથી એટલું જ. ‘ નિશાળેથી નીકળી, જવું પાંસરા ઘેર’….શ્રીરામ..શ્રીરામ…

બે વર્ષ પછી, જિન્દગી હશે તો, નવીન બેન્કર એના આયુષ્યનો ‘અમૃત-મહોત્સવ’ (૭૫) ઉજવવા ભાગ્યશાળી બનશે.

નવીન બેન્કર   ૫ જાન્યુઆરિ ૨૦૧૪.

 

 

કવયિત્રી પન્ના નાયકનું એક કાવ્ય

January 5th, 2014 Posted in સંકલન્

પન્ના નાયકનું એક  ગીત

આભનો ભૂરો રંગ ને મારા ફૂલનો લાલમલાલ,

રંગની લીલા જોઇને મારાં નેણ તો ન્યાલમન્યાલ.

રાતનું વહેતું શ્યામ સરોવર, એમાં નૌકા શ્વેત,

સમજું નહીમ કે ચાંદ ઉગે કે ઊગતું કોઇનું હેત.

આજ તો મારી સાવ સુંવાળીઃ લીલીમલીલી કાલ,

આભનો ભૂરો રંગ ને મારા ફૂલનો લાલમલાલ.

પવન પોતે ઝાડ થઇને, ડોલતો રહે હરિયાળું,

મનમાં હવે કયાંય નથી કોઇ કરોળીયાનું જાળું.

ગમતીલા ગુલાલમાં વેરે કોઇ તો વહાલમવહાલ,

આભનો ભૂરો રંગ ને મારા ફૂલનો લાલમલાલ.

( કાવ્યસંગ્રહવિદેશિનીમાંથી)

-‘દેશવિદેશના રજતજયંતિ સંમેલન વિશેષાંક૨૦૦૬માંથી સાભાર

હ્યુસ્ટનમાં બેન્કર ફેમિલીએ ઉજવી લગ્નની ગોલ્ડન જ્યુબિલી

January 5th, 2014 Posted in અહેવાલ

                                 હ્યુસ્ટનમાં બેન્કર ફેમિલીએ ઉજવી લગ્નની ગોલ્ડન જ્યુબિલી      

 ( Courtsey- Devika Dhruva ) 

Navin & Kokila Banker celebrated their GOLDEN JUBILY of Happy Married Life  On April 20, 2013  at Bhojan Restaurant with close Family and Nearest Friends. 

Houstonian  Mr. Navin Banker is a Gujarati writer, Free-Lancing Journalist, Good Orator, Drama Artist  and Critic of Dramas. His 13 pocket book Romantic Novels, 5 Collections of Short Stories, more than 200 Short Stories,  about 50  Reports on Drama, and so many Reports on various Social ,Cultural and religious activities of Houston have been published in Gujarati Language.

Mr. Navin Banker is also a recepient of Spirit of Tagore Award  from The Tagore Society of Houston and India Culture Center. The awrd was given by Consul General  of India, Shri. Sanjiv Arora on 15th August 2010 at George Brown  Convention Center of Houston. Shri. Navin Banker is residing in Houston since 1985. He is a regular contributor of Gujarat Samachar, Sandesh, Gujarat Times, Naya Padkar etc. published from New York. 

Mr. Banker is a member of  Indian Senior Citizens Association of Houston since 1992. He is affiliated with Gujarati Sahitya Sarita of Houston since it’s inception. 

Mr. Chiman Patel( ‘CHAMAN’), Mr. Nuruddin Darediya and Mr. Prashant Munsha presented poems and Virendra Banker presented comedy skit to entertain the audience.Dr. Kokila Parikh, a well-known Gynecologist had presented Gamthi Ramayan in peculiar comedy way and entertained audience. Dr. Brindesh Dhruv and his beautiful wife Rupal presented  filmi dance of Silsila which invitees enjoyed the most. 

The entertainment programme  was arranged by family members only.  Master of ceremony was  Devika Dhruva and Azad Radio of Dallas fame Radio Jokie Sangita Dharia who is  known as Svarkinnari of Texas  had sung many many Hindi songs in her melodius voice. Virendra Banker  had presented some songs of Mukesh & Kishorkumar. Youngsters had also presented variety of programmes.

Other singers were Prakash Parikh, Suvin Banker, Brindesh Dhruv and Sushma Shah. 

Mr. Navin Banker was born in small village of Gujarat Sate in India. He is B.Com with Advanced Accounting and Auditing from Gujarat University in 1962. He served as Govt. Auditor in Accountant General’s Office  for 26 years  in India. He was working  with Dr. Kokila Parikh-A well-known  Obstretrician and Gynecologist of Houston for 18 years as  Accounts Manager. 

Mr. Navin Banker observes and explodes the triumphs and tragedies, Success and Sufferings, Problems and Pains, Struggles and Stresses of Asian-Americans which are reflected in his articles. He also interviewed many   Hindi Film  Actors-Actresses and  Gujarati  Drama Artists. 

He married  Kokila  Shah on May 13, 1963 and he is completing 50  years  of  his Happy Married Life  on May 13, 2013. He celebrated this occasion early by three weeks due to Non-Availibility of  Party-Hall. 

About 160 people enjoyed the delicious  vegetarian food  served by  Bhojan Restaurant. 

We wish Mr. Navin Banker and Kokila Banker, a Happy and Healthy Long Life.

 

 

 

‘બડે લુચ્ચે લગતે હો’ – નાટ્ય-અવલોકન

January 5th, 2014 Posted in અહેવાલ

નાટ્ય-અવલોકન- બડે લુચ્ચે લગતે હો

કલાકારો- રુપા દીવેટિયા, મલ્લીકા શાહ, નિમેષ શાહ, માર્ગી કુલકર્ણી,જિગ્નેશ મોદી. 

૨૯ માર્ચે, હ્યુસ્ટનના સ્ટેફોર્ડ સિવિક સેન્ટરમાં, નિમેષ શાહ પ્રોડક્શનનું, મલ્લિકા શાહ નિર્મિત, નેશનલ પ્રમોટર પરિમલ બુટાલા અને હ્યુસ્ટન ખાતેના લોકલ પ્રમોટર શ્રી. વિરેન્દ્ર દેસાઇ પ્રસ્તુત આ નાટક ભજવાઇ ગયું.

મુખ્ય ભૂમિકામાં, ‘કુસુમ‘,’કસૌટી જિન્દગીકી‘,’બ્યાહ હમારી બહુકાજેવી ખ્યાતનામ સિરીયલોથી ફેમસ થઈ ગયેલા રુપા દિવેટીયા જુવાન દીકરા-દીકરીની માતાની ભૂમિકામાં, ભારતિય કુટુંબના સંસ્કાર અને પરંપરાને જાળવે એવા સંવાદો પૂરેપૂરા ભાવથી સંભળાવે છે. માતાના પાત્રમાં હોવાં છતાં, એ કોઇ  ધોળા વાળ કે વાંકી વળી ગયેલી ડોશી દેખાતા નથી. ઓન ધ કોન્ટ્રરી, પુનર્લગ્ન માટે તૈયાર એવી વિવિધ વસ્ત્રપરિધાનમાં સુંદર દેખાતી પ્રૌઢા જેવો ઠસ્સાદાર અભિનય કરે છે. પતિ અને પત્નીના ટૂચકાઓથી નાટકની શરુઆત થાય છે. પત્નીથી દબાઇ ગયેલા કહ્યાગરા કંથની ભૂમિકામાં નિમેષ શાહ શ્યામલના પાત્રમાં તડાફડી બોલાવી દે છે.

નાટકના લેખક નિમેષ શાહ અને મલ્લિકા શાહ આ અગાઉ હયુસ્ટનમાં રોક ઓન ફઈબા‘, મારી બાયડી,ભારે વાયડી‘, ‘પત્ની નચાવે,ભગવાન બચાવેજેવા કોમેડી નાટકો લઇને આવી ચૂક્યા છે.માર્ગી કુલકર્ણી પણ મીસીસને માથે બેસાડી રાખોનાટકમાંના એમના અભિનયને કારણે જાણીતું નામ છે. પણ આ નાટકમાં એમનું પાત્ર સહાયક જેવું ગૌણ છે એટલે એમને હાજરી પુરાવવા સિવાય કશું કરવાનું રહેતું નથી.રુપાળી પત્ની પ્રિયા (મલ્લિકા શાહ) ઘરના બધા કામો કહ્યાગરા કંથ શ્યામલ ( નિમેષ શાહ) પાસે અને સાસુમા સુશીલાબેન (રુપા દિવેટિયા) પાસે કરાવતી રહે છે. દીકરા-વહુની સાન ઠેકાણે લાવવા સુશીલાબેન, પોતાના મિત્ર ભદ્રેશ ઉર્ફે ભોપલાની ( જિગ્નેશ મોદી) મદદથી પુનર્લગ્નનું નાટક કરે છે અને બાળકોને પોતાની ભૂલ સમજાવે છે. 

રુપા દીવેટિયાને મુખે બોલાયેલા સંવાદો એ આ નાટકનું હાર્દ છે. નાટકમાં બીનજરુરી ટૂચકાઓ અને ઉખાણાઓની ભરમારને કારણે નાટક ક્યાંક ક્યાંક પકડ ગુમાવી બેસે છે અને કંટાળાજનક બની જાય છે.છતાં, લેખક-કલાકાર નિમેષ શાહ એની રજૂઆતથી સંકલન કરી શક્યા છે. સંન્નિવેશ, પ્રકાશ-આયોજન અને પાર્શ્વસંગીત નભી જાય એવા છે. જાણીતા  હિન્દી ફિલ્મી ગીતોની ધૂનો પર ઠૂમકા લગાવવાનું હવે તો લગભગ બધા જ ગુજરાતી નાટકોમાં કોમન થઈ ગયું છે.. આ નાટકમાં પણ બધા જ કલાકારો પાસે જાણીતા આઇટમ સોન્ગ્સ પર કુલા મટકાવીને, ઠુમકા મરાવ્યા છે.

સેલ્સમેનના એક ગૌણ પાત્રમાં, શ્રી. પ્રદીપ મહેતા પણ હાજરી પૂરાવી ગયા. વિશાલ શાહનું પાર્શ્વસંગીત નભી જાય એવું છે.નાટકનો ટેમ્પો, છેક પ્રથમ અંકની સમાપ્તિ વખતે ભોપલા ( જિગ્નેશ મોદી)ના પ્રવેશ પછી જામે છે. બીજા અંકમાં તો જિગ્નેશ છવાઇ જ જાય છે.

આ એક એવું પ્રહસન છે કે જેનો મુખ્ય આધાર પાત્રાલેખન કે એવા બુધ્ધીગમ્ય તત્વોની અપેક્ષાએ કથાનકની કૃત્રિમ ગુંથણી અને પરિસ્થિતિઓનો લાભ લેવા પર વિશેષ છે.

ટૂંકમાં, ટૂચકાઓ, જોક્સ, ઉખાણાઓ, ઉપદેશો, સુત્રાત્મક સંવાદો ,ઠૂમકાઓ એ બધાની ભેળપૂરી એટલે બડે લુચ્ચે લગતે હો‘  નાટક.

 

નવીન બેન્કર ( હ્યુસ્ટન )

અન્નકૂટ ઉત્સવો અંગે

 અન્નકૂટ ઉત્સવો અંગે

મંદીરોમાં કરોડો રુપિયાના હીરા-ઝવેરાતના ખજાના અને અબજો રુપિયાની નોટોના બંડલો પડ્યા હોય છે..મંદીરને સોનાના કળશ ચડાવાય છે.. .કહેવાતા ભગવાનો, ગુરુઓ મર્સિડીસમાં,  ટોયોટા ગાડીઓમાં સફેદ વર્દીધારી ડ્રાઇવરો સાથે ફરે છે અને અમેરિકાની ટ્રીપો મારતા હોય છે. આ મંદીરોમાં અન્નકુટ યોજાય છે અને ભરેલા પેટવાળાઓ તે આરોગે છે અને પેટ ફુલાવે છે.

કોઇએ વિચાર્યું છે ખરું કે મંદીરોની પ્રાણપ્રતિષ્ઠા કરેલી  મૂર્તિઓમાં ખરેખર પ્રાણ હોય છે ખરા ? જો હોય તો સોળ સોળ વખત મહમદ ગઝનવીએ સોમનાથ લુંટ્યું ત્યારે મહાદેવજી કેમ ત્રિશુળ ઉપાડીને દોડ્યા નહીં ? પ્રાણપ્રતિષ્ઠા કરેલી પ્રભુની મુર્તિઓને, સિટીની પરમીટના અભાવે કેમ મહીનાઓ સુધી તાળા મારેલા દરવાજા પાછળ પુરાઇ રહેવું પડે છે ?

આ વીક-એન્ડમાં બધા મંદીરોવાળા પોતપોતાના મંદીરમાં અને શ્રધ્ધાળુ ભક્તો અને ભક્તાણીઓ પોતાના બંગલાઓમાં અન્નકૂટ-મહોત્સવો યોજશે અને ભરેલા પેટવાળાઓ  મીઠાઇઓ આરોગશે અને ભક્તિ કર્યાની ક્રુત્ક્રુત્યતા અનુભવશે…

( અલબત્ત, આ લખનાર  પણ પોતાની પત્નીની ધાર્મિક લાગણી ન દુખાય એ ખાતર એ અન્નકૂટોમાં જઈને, ખંજરી-કરતાલ વગાડીને સંગીતના તાલે ધૂણશે  અને અન્નકૂટોના મહાપ્રસાદને ટેસથી આરોગશે !!!!  

રાધે…રાધે..રાધે…

શ્રીરામ..શ્રીરામ…

અભિજીત સાવંત હ્યુસ્ટનમાં- ૧૩ મે ૨૦૧૨

January 5th, 2014 Posted in અહેવાલ

 

PRESS MATTER

યાદોંકી બારાત-                               અહેવાલ -નવીન બેન્કર

તારીખ ૧૩મી મે ૨૦૧૨ને રવિવારની રાત્રે હ્યુસ્ટનના સ્ટેફોર્ડ સિવિક સેન્ટર (જૂના)માં ફર્સ્ટ આઈડોલ અભિજીત સાવંત ની નેતાગિરી હેઠળ યાદોંકી બારાતશિર્ષક હેઠળ, હિન્દી ફિલ્મોના જૂના ગીતોનો એક અતિસુંદર યાદગાર કાર્યક્રમ યોજાઈ ગયો.ખૂબસુરત યુવાન અભિજીત સાવંતે બ્લેક ડ્રેસમાં એન્ટ્રી મારીને એક અજનબીસે મુલાકાત હો ગઈ‘, હમેંતુમસે પ્યાર કિતના,યે હમ નહીં જાનતે‘,જેવા સદાબહાર ગીતોથી શરુ કરીને કિશોરકુમાર અને મન્ના ડે એ ગાયેલા જાણીતા ગીતોનો રસથાળ પિરસી દીધો.શ્રીકાંત નારાયણ નામના ગાયકે પણ મોહમ્મદ રફીના કંઠે ગવાયેલા ગીતો રજૂ કરીને શ્રોતાઓને રંગમાં લાવી દીધા હતા-ખાસ કરીને શમ્મીકપૂરની ભૂમિકાવાળા રફીસાહેબના ગીતોએ તો શ્રોતાઓને પણ નાચતા કરી મૂક્યા હતા.દિપાલી સાઠે અને શ્રૂતિ રાણે નામની બે યુવાન ગાયિકાઓએ પણ લતા મંગેશકર અને આશા ભોંસલેના કંઠે ગવાયેલા જૂના ગીતો રજૂ કરીને શ્રોતાઓના મન મોહી લીધા હતા.કવિતા નલવા નામની ઉંચી,ગોરી,પાતળી ખૂબસુરત યુવતિએ એંકર તરીકે દર્શકોને મંત્રમુગ્ધ કરી મૂક્યા હતા.મીલીંદ દાભોલકરે ઇલેક્ટ્રીક ઓર્ગન પર,રીચાર્ડે ગીટાર પર, રવિ મોરે એ ઓક્ટોપેડ પર,સંતોષ મોરે એ ઢોલક પર અને શેખર સરફરે એ ડ્રમ પર સાથ આપીને સભાખંડને ગજવી દીધું હતું.સાઉન્ડ સીસ્ટમ શ્રી. દર્શક ઠક્કરે સંભાળી હતી.

રાત્રે આઠના ટકોરે શરુ થયેલો કાર્યક્રમ બાર વાગ્યે પુરો થયો ત્યારે શ્રોતાઓ જૂની તર્જોને ગણગણતા વિખરાયા હતા.

આવો સુંદર બેમિસાલ કાર્યક્રમ રજૂ કરવા બદલ નેશનલ પ્રમોટર શ્રી. ચકુભાઇ અને લોકલ પ્રમોટર શ્રી. જગદીશ દવે  અભિનંદનના અધિકારી છે.

અહેવાલ -નવીન બેન્કર

 

બહેન સ્વરકિન્નરી સંગીતાને એક પત્ર

January 5th, 2014 Posted in મારા દિલની વાતો

૩૦ સપ્ટેમ્બર ૨૦૧૨

 

પ્રિય સંગી, 

આજે સવારના પહોરમાં, ઉઠતાંની સાથે જ ટીવી -ડીશ નેટવર્ક- પર, આજતક ચેનલ પર લતાજીઅંગેનો કાર્યક્રમ આવતો હતો, એ જોયો.લતાજીના ઘણાંબધાં જૂના ગીતો સાંભળ્યા. સતત તું જ યાદ આવ્યા કરી. જૂની પેઢીના સંગીતકાર ખેમચંદ પ્રકાશના ભાઇએ તારા માટે કહેલું વાક્ય મને યાદ આવ્યા કર્યું.

ખરેખર એ વાક્ય તદ્દન સાચું અને દિલથી બોલાયેલું લાગે છે.

કેટલાક ગીતો વખતે તો હું એટલો ભાવવિભોર થઈ જતો હતો કે મારી આંખમાંથી આંસુ સરતા હતા-શબ્દોના ભાવ માટે નહીં.પણ એ ગીત સાથે તારા અવાજની સરખામણી થવાથી. તારા અવાજમાં પણ એ જ મીઠાશ છે. કમનસીબે, એ દીશામાં આપણે કશું કરી શક્યા નહીં એના અફસોસને કારણે મને લાગી આવતું હતુ !  આજે ય ઘણાંને સાંભળીએ, કેટલાકના ગાયેલા ગીતોની ક્લીપીંગ્સ જોઇએ ત્યારે એમ થાય કે એ ગાયિકા સારુ ગાય છે, એને ઢાળ આવડે છે, પણ એના અવાજમાં અમારી સંગીતાના સ્વરની જન્મજાત મીઠાશ નથી. કદાચ, તારા અવાજ પ્રત્યેનો મારો પક્ષપાત પણ હોય.

એની વે….તને અવારનવાર યાદ કરું છું- દરેક સંગીતના કાર્યક્રમમાં.

કુશળતા ઇચ્છતો,

નવીન બેન્કર

અમારા પ્રસન્ન દામ્પત્ય-જીવનના ૫૦ વર્ષ-સુવર્ણજયંતિ મહોત્સવ

January 4th, 2014 Posted in મારા સંસ્મરણો

 

૧૩મી મે ૧૯૬૩

આજે ૧૩મી મે ૨૦૧૩ ને સોમવાર…વૈશાખ સુદ ત્રીજ..

એ જ તિથી..એ જ તારીખ …અને એ જ  વાર….વચ્ચે માત્ર પચાસ વર્ષનો સમય પસાર થઈ ગયોબાવીસ વર્ષનો છોકરો આજે બોત્તેર વર્ષનો બુઢ્ઢો થઈ ગયો જોશ..  ઉન્માદ પાગલપન..બધું ખત્મ થઇ ગયું……..

દિવસેપચાસ વર્ષ પહેલાં એક ગરીબ છોકરાના લગ્ન થયા હતાએના જેવી ગરીબ છોકરી સાથે

કોઈ વરઘોડો નીકળ્યો હતો..

કોઇ ફુલોથી શણગારેલી કાર હતી..

ઘરની સ્ત્રીઓ કોઇ બ્યૂટીપાર્લરમાં તૈયાર થવા નહોતી ગઇ..

સુશોભિત વસ્ત્રો પહેરેલી સ્ત્રીઓનું વૃંદ લગ્નગીતો ગાતું ગાતું  વરઘોડાની પાછળ પાછળ ચાલતું નહોતું

વરરાજાએ સૂટ નહોતો પહેર્યો..ઘરના ધોયેલા  અને  રુડી ધોબણના હાથે ઇસ્ત્રી કરેલા સુતરાઉ સફેદ પેન્ટ અને સફેદ શર્ટ પરિધાન કર્યા હતા.. ઘરના સભ્યો સહિત સાજનમાજનમાં પરાણે પચીસેક જાનૈયા હતા. સામે પક્ષે પણ એટલા માણસો કન્યાપક્ષે હતા.. એક તપેલામાંથી દૂધ કોલ્ડ્રીંક સર્વ કરાતું હતુ

કોઇ જમણવાર હતો.. અનેઉનાળાના ભરબપોરે કમોસમી માવઠુ થયું હતુંલગ્ન પતી ગયા પછી.

કદાચ કોઇએ કોમેન્ટ પણ કરી હોય– ‘ કુદરત પણ ચોધાર આંસુએ રડી રહી હતીઅને કોઇ સારો અર્થ લેનારે કહ્યું હોય-‘ કુદરતે ભરઊનાળે વરઘોડીયા પર અમીછાંટણા કરીને આશીર્વાદ આપ્યા હતા

દિવસે વહેલી સવારે સાંકડીશેરીની ઝુંપડીની પોળના છેકછેવાડેના ઘરમાં ચહલપહલ હતી..લલિતાપવાર જેવા સત્તાવાહી દાદીમા બૂમો પાડીને એમની વહુને કહેતા હતા– ‘અલી..જરા જલ્દી કરો..હમણા મ્યુનિસિસિપાલિટીનું પાણી બંધ થઈ જશે..જલ્દી જલ્દી નળો ભરી લે..નીચે ચકલી પર જઈને કપડાં ધોઇ નાંખો. આજે વધારે કપડાં ધોવા ના નાંખશો.’. પછી પોતે ઝટપટ સેવાવિધી પતાવી દીધી અને ઘરનાં અગિયાર માણસો માટેની રોટલીઓ માટે ઘઊંના લોટની કણકનો મોટો પેંડો બાંધવામાં મશગુલ થઈ ગયા હતા.

બપોરના બાર વાગતાંમાં તો ઘરનું બધું કામ પરવારીને  બધાં આગલા ખંડની ફર્શ પર, કશુંય પાથર્યા વગર લાંબા થઈને પડ્યા હતા. કોઇ બેન્ડવાજા વાગ્યા હતા.. કોઇ માઇક પર ગીતો ગવાયા હતા..

ચારેક વાગ્યાને સુમારે, બાબુકાકાની એમ્બેસેડર લઈને, ડ્રાઇવર  પરભુભાઈ આવી ગયા. ઘરના ચાર સભ્યો કારમાં ગોઠવાયા અને બાકીના પોતપોતાની રીતે ચાલતા ચાલતા કે રીક્ષામાં આસ્ટોડીયા, ખમાસા ચાર રસ્તા પાસે આવેલી, દશાનાગરની વાડીમાં પહોંચ્યા. કોઇ સાસુ નાક ખેંચીને પોંખવા વાળી નહોતીકોઇ સાળીઓ બૂટ સંતાડવાવાળી હતી. એકબીજા પર ફટાણા ગાઇને હસીમજાક કરનારા પણ હતાબન્ને પક્ષે વર અને કન્યાપક્ષની ખામીઓ પર ટીકા કરનારા ઘણાં હતાં.

હાય..હાય..છોકરો કારકુનની નોકરી કરે છે. એકસો એકસઠ રુપીયાનો પગાર અને અગિયાર જણાનો પરિવારછેનાની ચાર ચાર બહેનો અને એક ભાઈ, માબાપ, કાકા, વડસાસુ અને બે.. થઈને અગિયાર જણાનું પુરુ કરવાનું છે છોકરાએ. છોકરો ભણેલો છે બાકી’……વગેરે..વગેરે….

છોકરાપક્ષ વાળા પણ કહેતા-‘ છોકરીને મા નથી. બાપ ગાંડા જેવો છે..ભાઇબહેનો પણ નથીમામામાસી પણ નથી. છોકરી ,ફૈઓના ઘરના ટાંપાટૈયા કરીને બે રોટલી ખાઇને મોટી થઈ છે. ભણી યે નથી. આઠ ચોપડીનું ભણતર તે ભણતર કહેવાય ? બચારી વસ્તારીના ઘરના કામ કરી કરીને …..’ વગેરે..વગેરે

ગરીબ છોકરો અને ગરીબ છોકરીએ સંસાર માંડ્યોકોઇને ત્યારે એકબીજા માટે પ્રેમ કે આકર્ષણ જેવું હતું. એકબીજાના સ્વપ્ના નહોતા આવતા. સતત સહવાસમાં રહેવાના ઓરતા પણ નહોતા થતા. આખા દિવસની દૈનિક ક્રિયાઓમાંથી ફારેગ થયા બાદ, એક નાનકડી ઓરડીમાં, જમીન પર પાથરેલી ગોદડી પર, કોઇ ઉત્તેજના વગર ભેગા સુઇ જઈને શારીરિક સહવાસ કરીને, ઉંઘી જવાની આદત પડી ગઈ હતી. ફિલ્મોમાં દર્શાવાતા મધુરજનીના ઉત્તેજક દશ્યો કે પ્રેમાળ વાર્તાલાપ કે એવું બધું ક્યાંય હતું

હતી માત્ર શારીરિક જરુરિયાત….પરસ્પરનો પ્રેમ..લાગણી કશું હતું.. બધાનો  તો વખત વીતતાં, એકબીજાના સુખદુઃખમાં ભાગ લેતાં લેતાં, વર્ષો વિત્યા બાદ એહસાસ થયો. એક છત નીચે વર્ષો સુધી સાથે રહીને, એકબીજાના ગમાઅણગમાને જાણતા થયા. ક્યારેક લઢ્યાઝઘડ્યા, ક્યારેક રિસાયા, ક્યારેક અબોલા યે લીધા

પત્નીને, પિતાના અવસાન પછી, પિયર જેવું કાંઇ રહ્યું હતું પિયરનું ઘર કે માનો ખભો રડવા માટે હતો એટલે જાય તો પણ ક્યાં જાય ?

પતિ પણ સ્વભાવનો આકરો, ગુસ્સાવાળો, અન્ય રુપાળી સ્ત્રીઓના રુપમાં મોહ પામનારો એટલે પત્ની માટે કષ્ટદાયક પરિસ્થિતિ તો ઉભી થાય ! જીવનમાં એવા ઘણાં પડાવો આવ્યા જ્યારે લગ્નજીવન ખોરંભે ચડી જાય..

પણ એક વસ્તુ એવી હતી જેણે બન્નેને હંમેશાં જોડાયેલા રાખ્યા.

પત્ની જાણતી હતી કે એનો વર ભલે ગુસ્સાવાળો છે પણ લાગણીશીલ છે, દિલનો સારો છે  અને મને ક્યારેય છોડી નહીં દે.

પતિ પણ જાણતો હતો કે પત્ની જીદ્દી છે, ક્યારેક વાતને યોગ્ય રીતે સમજી શકતી નથી, પણ દિલની ભલી છે, ધાર્મિક છે, ખોટું કરે તેવી નથી, મને ખોટે રસ્તે જવા દે એવી નથી, લેવુમંત્રુ તો જરાય નથી. કોઇનું એક વાર ખાઇ આવે તો સામાને બે વાર ખવડાવે ત્યાં સુધી એને ચેન ના પડે. જીવનમાં હંમેશાં સંતોષી રહી છે. મારી હેસિયત બહારની કોઈ વસ્તુ ક્યારેય માંગી નથી. છેલ્લા થોડા વર્ષોથી, સાંભળવાની તકલીફને કારણે, ફિલ્મો કે નાટકો જોવામાં કે સિનિયર્સની મીટીંગો જેવા સ્થળે મને કંપની નથી આપતી પણ મને રોકતી પણ નથી અને હું ઘેર આવું ત્યાં સુધી , એકલી જમી પણ લેતી નથી.રાતના બાર કે એક વાગ્યા સુધી ભૂખી બેસી રહે પણ જમી ના લે.

મારી કોઇ ભૂલ થઈ જાય તો મને હક્કપૂર્વક લઢી નાંખે, બધાંના દેખતાં ખખડાવી નાંખે પણ પત્ની તરીકે નહીંમારીબકુતરીકેસંતાનના અભાવે, એનામાં પતિ પ્રત્યે પણ માતાનું વાત્સલ્ય ઉદભવે છે. નાના બાળકની, ભૂલ થતાં, એક માતા લઢે રીતે મને લઢે છે અને હું એના શબ્દો સામે નથી જોતો, એની લાગણી સમજું છું અને એની સાથે ઝઘડતો નથી.

જો કે, હજી મારા સ્વભાવની કમજોરીઓને કારણે હું એને અન્યાય કરી બેસું છું પણ એના પ્રત્યેની મારી લાગણીમાં ક્યારેય ઓટ નથી અવતી.

પચાસ વર્ષના લગ્નજીવનના ઘણાં બધાં સંભારણા, પ્રસંગો હજી હું લખવાનો છું. કેટલાક સત્ય પ્રસંગો તરીકે. અને જ્યાં જાહેરમાં સ્વીકાર કરી શકું એવી વાતો હશે તો એને કોઇ વાર્તા સ્વરુપે.

ગરીબ છોકરાએ સરકારી નોકરીમાં ૨૬ વર્ષ નોકરી કરી. કારકુનમાંથી સુપરવાઈઝર થયો અને ગવર્નમેન્ટ ઓડીટર તરીકે રીટાયર થયો. બહેનની સ્પોન્સર્શિપને કારણે અમેરિકા ગયા, ત્યાં પણ ૧૮ વર્ષ બહેનની ઓફીસમાં એકાઉન્ટ્સ મેનેજર તરીકે નોકરી કરી અને ૨૦૦૬માં  રીટાયર થયો. વિવિધ સોશ્યલ સંસ્થાઓમાં  વોલન્ટીયર  કામ કરીને , છાપાંઓમાં લેખો, વાર્તાઓ, વિવેચનો , અહેવાલો લખીને પ્રતિષ્ઠા મેળવી.

 અમેરિકાના એક જાણીતા શાકાહારી રેસ્ટોરન્ટમાં  લગ્નજીવનના પચાસ વર્ષની ઉજવણી કરી જેના અહેવાલો સ્થાનિક વર્તમાનપત્રોએ  ફોટાઓ સાથે છાપ્યા.

માનવી કશું નથીસમય બળવાન છે. તમે જેની કલ્પના પણ ના કરી હોય એવી તકો ઉભી થઈ જાય અને તમે ક્યાંના ક્યાંય પહોંચી જાવ.   તકદીર અને સમયના ખેલ છે બધા.

એક વાત તો ચોક્ક્સ કે  ભલે તમે પ્રેમ કર્યા વગર લગ્ન કર્યા હોય પણ એક છત નીચે પચાસ પચાસ વર્ષ સાથે વીતાવ્યા હોય, એકબીજાના સુખદુઃખમાં  ભાગ લીધો હોય અને પરસ્પર માટે આદર ધરાવતા હો, તો તમે એકબીજાને પ્રેમ કરો છો. ભલે, આપણે શબ્દો દ્વારાઆઇ લવ યૂના કહ્યું હોય !- જીવનમાં લપસી પડવાના નાનામોટા છમકલા થયા હોય તો પણ ગનીમત , .કે ?

નવીન બેન્કર

 

હ્યુસ્ટનના સિનિયર્સ સિટીઝન્સ એસોસિયેશને ( ISCA) યોજ્યુંપ્રથમરાષ્ટ્રિયઅધિવેશન ( National Convention )

 

હ્યુસ્ટનના સિનિયર્સ સિટીઝન્સ એસોસિયેશને ( ISCA) યોજ્યુંપ્રથમરાષ્ટ્રિયઅધિવેશન  ( National Convention ) 

અહેવાલ અને તસ્વીરો–  શ્રી. નવીન બેન્કર              

હ્યુસ્ટન સિનિયર્સ સિટીઝન્સ એસોસિયેશને ( ISCA) તારીખ ૧૪ અને ૧૫ સપ્ટેમ્બર ૨૦૧૩ને શનિરવિના વીકએન્ડમાં, ભારતિય મૂળના સિનિયરો માટે એક ઐતિહાસિક એવા પ્રથમ રાષ્ટ્રિય અધિવેશનનું આયોજન કર્યું હતું અને તેને સુંદર રીતે સફળ પણ બનાવ્યું. લગભગ ૭૫૦ સભ્ય  સંખ્યા ધરાવતું સિનિયર્સ મંડળ છેલ્લા ૨૭ વર્ષોથી હ્યુસ્ટનમાં કાર્યરત છે અને સિનિયર્સ માટે વિવિધ પ્રવૃત્તિઓ કરે છે. અમેરિકાના કોઇપણ શહેરમાં આટલી મોટી સભ્ય સંખ્યા ધરાવતું અને આટલું જૂનુ સિનિયર્સ મંડળ નથી. છેલ્લા થોડા વર્ષોથી, ટેક્સાસ રાજ્યના ચાર મુખ્ય શહેરોના (હ્યુસ્ટન, ડલાસ, ઓસ્ટીન અને સાન એન્ટોનિયો ) સિનિયર્સ મંડળો પોતપોતાના શહેરમાં, રાજ્યકક્ષાએ આવા અધિવેશનો યોજતા આવ્યા છે. પણ, નેશનલ લેવલે, સમગ્ર અમેરિકામાંથી સિનિયર્સને આમંત્રીને કન્વેન્શન કરવાનું બીડુ તો હ્યુસ્ટને પ્રથમ વાર ઉઠાવ્યું છે. ટેક્સાસના ચાર સ્ટેટ ઉપરાંત, અન્ય રાજ્યોમાંથી પણ કેટલાક સિનિયર્સ પોતપોતાના ખર્ચે, અધિવેશનમાં ભાગ લેવા આવ્યા હતા એમ અધિવેશનના સ્વપ્નદ્રષ્ટા અને  ISCA ના પ્રેસિડેન્ટ શ્રી. લલિતભાઇ ચિનોયે જણાવ્યું હતું. બન્ને દિવસ સવારના નવ વાગ્યાથી રાતના દસ વાગ્યા સુધીના ભરચક કાર્યક્રમોમાં, લગભગ ૯૦૦ ઉપરાંત સિનિયરોએ ભાગ લીધો હતો.

કાર્યક્રમનુ સંચાલન શ્વેતા અરોરાએ સંભાળ્યું હતુ. અમેરિકન રાષ્ટ્રીય ગીત અને ભારતીય રાષ્ટ્રીય ગીત ગાઇને કાર્યક્રમની શરુઆત થઈ હતી. ભાવાવેશથી ગદગદિત થઇ ગયેલા શ્રી. લલિત ચિનોયે, ગળગળા અવાજે હાજર રહેલા સર્વે સભ્યોને આવકાર આપતાં,આભાર માન્યો હતો. કાર્યક્રમના મુખ્ય મહેમાન કોન્સુલ જનરલ શ્રી. હરીશ પાર્વથાનેની ના પ્રાસંગિક પ્રવચન પછીસ્ટેફોર્ડ મેયર શ્રી.લિયોનાર્ડ સ્કારસેલા, જજ એડ એમ્મેટ, જેવા મહાનુભાવોએ પ્રાસંગિક આવકાર વચનો કહ્યા હતા.

સિટી કાઉન્સીલ મેમ્બર્સ શ્રી. હરીશ જાજૂ, સુગરલેન્ડના શ્રી. હિમેશ ગાંધી,સ્ટેફોર્ડના શ્રી. કેન મેથ્યુ અને કોંગ્રેસમેન શ્રી. અલ ગ્રીનના રીપ્રેઝન્ટેટીવ શ્રી. સામ મરચંટે પણ  હાજરી આપી હતી.

ગુજરાતના ચીફ મીનીસ્ટર અને ૨૦૧૪ની ભારતની ચૂંટણીમાં બીજેપીના સત્તાવાર રીતે પ્રાઇમ મીનીસ્ટર તરીકે પ્રોજેક્ટ થયેલા શ્રી. નરેન્દ્ર મોદીનો શુભ સંદેશો પણ  ટેલીકાસ્ટ કરવામાં આવ્યો હતો.

ઓબામા હેલ્થકેર તરીકે ઓળખાતા એફોર્ડેબલ હેલ્થકેર એક્ટની અસરો અંગે, વોશીંગટન ડી.સી. માં, ડીપાર્ટમેન્ટ ઓફ લેબરમાં કાર્યરત એવા શ્રી. પરાગ મહેતાએ પોતાની લાક્ષણિક શૈલીમાં માહિતી આપી હતી.

પ્રવચનોના દૌર પછી, યુનિવર્સિટી ઓફ હ્યુસ્ટનના વિદ્યાર્થીઓએ ભાંગડા નૃત્ય અને ઓસ્ટીન ગ્રુપે ગરબાલોકનૃત્યોની રમઝટ મચાવીને વાતાવરણને રંગીન બનાવી દીધું હતું.

બપોરે લંચ પછી, હ્યુસ્ટન ISCA ના પ્રેસિડેન્ટશ્રી. લલિતભાઇએ અન્ય શહેરોના સિનિયર્સ મંડળોના પ્રેસિડેન્ટોનો પરિચય આપ્યો હતો અને તેમના વક્તવ્યો રજૂ કરવામાં આવ્યા હતા.

શ્રી. રમેશ ભુટાડાના પ્રવચન પછી, ‘ Sing for Seniors Talent Hunt’ ના ઉપક્રમે શ્રી. સુરેન્દ્ર તલવાર અને શ્રી. રવિ અરોરા આયોજિત સંગીત સ્પર્ધાના છેલ્લા ચાર સ્પર્ધકો વચ્ચે ફાઇનલ સ્પર્ધા રજૂ કરવામાં આવી હતી, જેમાં શ્રી.મહેન્દ્ર કોરવીને પ્રથમ નંબરે આવેલા વિજેતા ઘોષિત કરવામાં આવ્યા હતા. પ્રસંગે અન્ય બે પ્રતિસ્પર્ધીઓશ્રીમતી પુષ્પા દેસાઇ અને ૮૪ વર્ષની વયના શ્રી. તૈયબજીને પણ પારિતોષિકોથી નવાજવામાં આવ્યા હતા.

હિન્દુ સ્વયંસેવક સંઘના ઉત્સાહી, તરવરીયા વિદ્યાર્થીઓએ સ્વામિ વિવેકાનંદના જીવન અને કવન અંગેની એક નાનકડી સ્કીટ પણ રજૂ કરી હતી. હ્યુસ્ટનના ઇસ્માઇલી ગ્રુપના  લોકલ ગાયકો દ્વારામટકી બેન્ડનો એક અતિ કર્ણપ્રિય અને નયનરમ્ય કાર્યક્રમ પ્રસ્તુત કરવામાં આવ્યો હતો. જે. વી. બી. પ્રેક્ષા મેડીટેશન સેન્ટરે પણઆઓ ખુશીયોં કે ફુલ ખિલાયેંરજૂ કરીને પ્રેક્ષકોને મુગ્ધ કરી દીધા હતા.

સાંજે સાત વાગ્યે ડીનર પછી, પ્રસંગે ખાસ અમદાવાદથી બોલાવાયેલા  શ્રી.અતુલ બ્રહ્મભટ્ટે ગઝલોનો કાર્યક્રમ રજૂ કર્યો હતો. શ્રી. અતુલભાઇએ જગજીતસિંહની ગઝલો ઉપરાંત અન્ય ગાયકો દ્વારા ગવાયેલી તેમજ કેટલીક ફિલ્મી ગઝલો અને ગુજરાતી સુગમ સંગીતની કેટલીક સદાબહાર રચનાઓ રજૂ કરીને શ્રોતાઓને રસતરબોળ કરી મૂક્યા હતા. તેમને તબલા પર શ્રી. ડેક્ષટર રઘુ આનંદ અને કીબોર્ડ પર શ્રી.કમાલ હાજીએ સાથ આપ્યો હતો.

આખા દિવસના કાર્યક્રમો ઉપરાંત, વિવિધ રુમોમાં સિનિયરોને ઉપયોગી એવા સેમિનારો તો ખરા . હાડકાને લગતા રોગો અંગે ડોક્ટર વિશાલ શાહનો વાર્તાલાપ, સોશ્યલ સિક્યોરિટી, રીટાયરમેન્ટ બેનીફીટ્સ, સપ્લીમેન્ટરી ઇન્કમ, લોન્ગ ટર્મ કેર, જેવા વિષયોના વાર્તાલાપોનો પણ રસ ધરાવનાર સિનિયરોએ લાભ લીધો હતો.

આમ, સવારના નવ વાગ્યાથી શરુ થયેલા આજના પ્રથમ દિવસના કાર્યક્રમો રાતના અગિયાર વાગ્યે વિરામ પામ્યા હતા.

કન્વેન્શનનોબીજોદિવસએટલેકે૧૫મીસપ્ટેમ્બર૨૦૧૩

કન્વેન્શનના બીજા દિવસની શરુઆત એક કલાકના યોગા કાર્યક્રમથી. થઇ.પછી બાર વાગ્યા સુધી સેમિનાર્સ. ‘ફેડરલ ઇન્કમટેક્સ’,ડીસએબિલીટી બેનીફિટ્સ,મેડીકેર અને મેડીકેઇડ,’વીલ, ટ્રસ્ટ અને એસ્ટેટ પ્લાનીંગ’, જેવા વિષયો પરના સેમિનાર્સ , સેમિનાર્સ માટેના રુમોમાં યોજવામાં આવ્યા હતા. ડોક્ટર આલોક કાલિયાએ ડાયાબિટીસ અંગે મનનીય પ્રવચન કર્યું હતું. હ્યુસ્ટનના જાણીતા અને માનીતા ડોક્ટર સુબોધ ભુચરે રમુજી વાતો કરી કરીને શ્રોતાઓને પેટ પકડીને હસાવ્યા હતા.

બપોરે લંચ પછી, હ્યુસ્ટનના સિનિયરોએજામુન કે પેડનામનું એક સુંદર હેતુલક્ષી નાટક રજૂ કર્યું હતું. સચિવાલયના પ્રાંગણમાં એક જાંબુનું ઝાડ પડી જાય છે અને તેની નીચે એક મુફલીસ કવિ દબાઇને પડ્યો છે, જે મદદ માટે બુમો પાડે છે. ઇન્ડીયન બ્યુરોક્રસી કેવી રીતે કામ કરે છે તેના પર કટાક્ષ કરતા નાટકમાં, વિવિધ ડીપાર્ટમેન્ટો અને તેના લીડરો કેવી રીતે કેસને હેન્ડલ કરવામાં ટાઇમ વેડફે છે અને પેલો કવિ મૃત્યુ પામે છે એવી વાત હળવી રીતે કહેતા નાટકમાં મુખ્ય રોલ કરનાર બીનગુજરાતી કલાકાર શ્રી. વિભાસ ધુરંધરે ઉત્તમ અભિનય કર્યો હતો. ઇસ્માઇલી ગ્રુપના શ્રી. ફતેહ અલી ચતુરે નાટકનું દિગ્દર્શન કર્યું હતું.

સા રે માથી જાણીતા થયેલા અને એવોર્ડ વિજેતા શ્રી. સલિલ ભાડેકર અને  ડોક્ટર માનિક જોશીએડેક્ષટર રઘુ આનંદ અને કમાલ હાજીના સથવારે ગીતસંગીતનો એક અતિસુંદર કાર્યક્રમ પ્રેક્ષકોને પીરસ્યો હતો.

ઓસ્ટીન ગ્રુપના સિનિયરોએઠાકુર રંગલા સાથેઅનેમુંબઈ અને સુરતની શાકવાળીની સ્કીટ રજૂ કરીને પ્રેક્ષકોને સારુ એવું મનોરંજન પુરુ પાડ્યું હતું. ડલાસ ગ્રુપેકબીરવાણી, લોકગીતો અને કાઠિયાવાડી દુહાનો મ્યુઝિકલ કાર્યક્રમ રજૂ કરીને પ્રેક્ષકોને ખડખડાટ હસાવ્યા હતા. ગરબા, એવોર્ડ્સ સેરીમની અને ડીનર પછી ફરી એક વખત અમદાવાદથી ખાસ પ્રસંગે આવેલ સંગીતકાર અતુલ બ્રહ્મભટ્ટે પ્રેક્ષકોને સ્ટેજ પર આમંત્રણ આપીને ગરબાના તાલે નચાવ્યા હતા અને રાત્રે અગિયાર વાગ્યે કાર્યક્રમ સમાપ્ત થયો હતો.

બન્ને દિવસના ચારે ટંકના સ્વાદીષ્ટ ભોજન  તથા ચાહનાસ્તાની જવાબદારી હ્યુસ્ટનના મદ્રાસ પેવેલિયનના સંચાલકો શ્રીમતિ અલ્પાબેન શાહ અને મહેશભાઇ શાહે  સફળતાપુર્વક સંભાળી હતી.

આટલા મોટા પ્રોજેક્ટને સફળતાપુર્વક પાર પાડવા માટે હ્યુસ્ટન સિનિયર્સ સિટીઝન્સ એસોસિયેશનના કુશળ અને બાહોશ પ્રેસિડેન્ટ શ્રી. લલિત ચિનોય, કમીટી મેમ્બર્સ શ્રી. રવિ અરોરા, અરવિંદભાઇ પટેલ, શ્રી. સુધીર મથુરિયા, નિતીન વ્યાસ, દેવેન્દ્ર પટેલ ,શ્રી. અરુણ બેન્કર, શ્રી. વિનય વોરા, ટ્રસ્ટી શ્રીમતી સુધાબેન ત્રિવેદી, અને બીજા ઘણાં નામીઅનામી કાર્યકરો, શુભેચ્છકો, સ્પોન્સર્સ, ડોનર્સ વગેરે છેલ્લા માસથી ખુબ મહેનત કરી હતી. પ્રસંગે એક યાદગાર સોવેનિયર પણ બહાર પાડવામાં આવ્યું હતું. જેને માટે શ્રી. લલિતભાઇ અને  શ્રી.રવિ અરોરાએ એકલે હાથે ,દોડાદોડી કરીને , ખુબ જહેમત ઉઠાવી હતી 

અહેવાલ અને તસ્વીરો–  શ્રી. નવીન બેન્કર              

Archives

Recent Posts

Categories

Recent Comments

Meta

Recent Comments

Type in

Following is a quick typing help. View Detailed Help

Typing help

Following preferences are available to help you type. Refer to "Typing Help" for more information.

Settings reset
All settings are saved automatically.