કવયિત્રી પન્ના નાયકનું એક કાવ્ય
પન્ના નાયકનું એક ગીત
આભનો ભૂરો રંગ ને મારા ફૂલનો લાલમલાલ,
રંગની લીલા જોઇને મારાં નેણ તો ન્યાલમન્યાલ.
રાતનું વહેતું શ્યામ સરોવર, એમાં નૌકા શ્વેત,
સમજું નહીમ કે ચાંદ ઉગે કે ઊગતું કોઇનું હેત.
આજ તો મારી સાવ સુંવાળીઃ લીલીમલીલી કાલ,
આભનો ભૂરો રંગ ને મારા ફૂલનો લાલમલાલ.
પવન પોતે ઝાડ થઇને, ડોલતો રહે હરિયાળું,
મનમાં હવે કયાંય નથી કોઇ કરોળીયાનું જાળું.
ગમતીલા ગુલાલમાં વેરે કોઇ તો વહાલમવહાલ,
આભનો ભૂરો રંગ ને મારા ફૂલનો લાલમલાલ.
( કાવ્યસંગ્રહ ‘વિદેશિની’માંથી)
-‘દેશવિદેશ’ના રજતજયંતિ સંમેલન વિશેષાંક–૨૦૦૬માંથી સાભાર–
