થર્ટીફર્સ્ટડીસેમ્બરનીન્યુયર્સપાર્ટી -નવીન બેન્કર
થર્ટી ફર્સ્ટ ડીસેમ્બરની ન્યુયર્સ પાર્ટી -નવીન બેન્કર
એક જમાનામાં અમે, અમદાવાદમાં ૩૧ ડીસેમ્બરની રાત્રે ક્યાં તો સેન્ટ ઝેવિયર્સ કોલેજના પટાંગણમાં યોજાતા આનંદમેળામાં મિત્રો સાથે ધક્કામુક્કી કરવા જતા અને જુવાનીની થ્રીલ, રોમાંચનો આનંદ માણતા અને ક્યાં તો દૂરદર્શન પર આવતા દિવેલીયા કાર્યક્રમો જોઇને સંતોષ પામતા.
ન્યુયોર્કમાં હતો ત્યારે ૩૧મી ડીસેમ્બરે રાત્રે લોંગ ઓવરકોટ પહેરી, કોલર ઉંચા ચડાવીને, રાત્રે દસ વાગ્યે, સાત નંબરની સબ-વે ટ્રેઇનમાં સિક્સટી ફર્સ્ટ સ્ટ્રીટના સ્ટેશનેથી ચડીને, ફોર્ટી સેકન્ડના છેલ્લા સ્ટેન્ડે –ટાઇમ્સ સ્ક્વેર–ઉતરીને, મેનહટ્ટન વિસ્તારના ટોળાઓમાં ઘુસતો અને રાતના બાર વાગ્યે પેલો ગોળો ઉતરતો જોતાં, ચિચિયારીઓ પાડીને, ગોરી સ્ત્રીઓને હગ કરીને નવા વર્ષના અભિનંદન આપવાના બહાને સ્પર્શસુખ માણતો અને મોડી રાત્રે ૬૧–૧૭, વૂડસાઇડ એવન્યુ પરના એપાર્ટમેન્ટ પર પાછો ફરતો. આ વાત ૧૯૭૯ થી ૧૯૮૫ સુધીની છે. ત્યારે હું ૪૦–૪૫ વર્ષનો યુવાન (!) હતો.
૧૯૮૬થી હ્યુસ્ટનમાં આવ્યા પછી, ગુજરાતી સમાજના ગાંધી હોલમાં યોજાતી આવી ૩૧ ડીસેમ્બરની પાર્ટીઓમાં જવા માંડ્યું. ત્યાં ખાવાપીવાનું, કોઇ મ્યુઝીકલ પાર્ટીઓના ગીતો અને પછી રાત્રે બાર વાગ્યે ‘હેપી ન્યુયર’ના નારાઓ વચ્ચે શેમ્પેઇનની છોળો ઉડતી જોતો. ‘જોતો’ એટલા માટે લખું છું કે મેં શેમ્પેઇનનો સ્વાદ ક્યારેય માણ્યો નથી. મને એનું આકર્ષણ થયું જ નથી. આમ તો હું રોમેન્ટીક કીસમનો માણસ છું પણ શરાબ, બિયર, સિગારેટ…એવી કોઇ જ ટેવ મને નથી. હા ! શબાબની વાત જુદી છે. એ રીતે હું ખાખરાની ખિસકોલી ગણાઉં.
આ વર્ષે પણ, નવા વર્ષના વધામણા કરવા, આપણા ગુજરાતી સમાજના સભ્યો થનગની રહ્યા છે. દર વર્ષની જેમ આ વર્ષે પણ, ડી.જે. ના મ્યુઝીકના તાલે કે રાકેશ પટેલના ગીતોને સથવારે કપલ્સ હિલોળા લેશે. યુવાન તનબદન તેજલિસોટાની જેમ થનગનશે. પાશ્ચાત્ય ડાન્સ કરતા ન આવડતા હોય એવા ‘દેશીઓ’ ગરબા ગાતા હોય એમ ઠેકડા મારી મારીને પાર્ટનરની કમરમાં હાથ નાંખીને ગોળ ગોળ ફરશે. અમારા જેવા સાંધાના વા અને પગની ઢાંકણીના ટોટલ ની રીપ્લેસમેન્ટ કરાવેલા સેવન્ટીપ્લસ સિનિયરો ટેબલ પર જ બેઠા રહીને, નાચતા કપલ્સને જોઇને ભુતકાળની વાતો યાદ કરશે. કુચીપુડી, ભરતનાટ્યમ કે કથકલી જેવા શાસ્ત્રિય નૃત્યો માણનારો વર્ગ, આ ધમાલથી દૂર જ રહેવાનો. લોકોને પાશ્ચાત્ય ડાન્સમાં નાચવું ગમે છે. એ ફિલ્મી પડદે પણ માણવો ગમે છે. પ્રકૃતિએ પ્રાણીમાત્રમાં નર–માદાને રીઝવવા, આકર્ષવા, નૃત્ય–સંવેદનો મૂકેલા છે.
યુવક–યુવતીઓ લટકા મટકા સાથે નાચે ત્યારે અજીબ આનંદના સ્પંદનો ઉભા થાય છે જ. પ્લેઝર ઇઝ યોર પાવર ! આનંદની અનુભૂતિને કંઇ શબ્દોની સમજૂતિ હંફાવી ન શકે. સકલ સૃષ્ટિમાં નાચ એ અદ્ર્શ્યની અભિવ્યક્તિ છે. ડાન્સ, પરફોર્મરને તો મજા કરાવે છે જ, પણ જોનારને–દર્શકને– પણ લ્હેરની લેરખીમાં ડૂબાડી દે છે.
જગતભરમાં બધે જ સેલિબ્રેશન એટલે ડાન્સીંગ ! ઉત્સવ એટલે જ ઉમળકા અને ઉત્સાહથી નાચવું–કૂદવું ! હીલક્રોફ્ટ પર આવેલી અમેરિકન ક્લબોની મુલાકાત તમે લીધી છે કદી ? રીચમન્ડ એવન્યૂ પર ચીમની રોક થી સિકસ ટેન સુધીના રસ્તા પર આવેલી ઢગલાબંધ નાઇટક્લબોમાં અનાવૃત્ત અવસ્થામાં નૃત્ય કરતી બેલી ડાન્સર્સના નૃત્યોને માણ્યા છે કદી ? માણ્યા હોય તો યે એકે ય ગૂજ્જુમાં, એ જાહેરમાં સ્વીકારવાની હિંમત નથી હોતી. શરીર અને સૌંદર્યને પ્રેમ કરતી અમેરિકન સંસ્કૃતિના આ દેશમાં તમે આ બધું માણ્યું ન હોય તો તમે અમેરિકન લાઇફ જીવ્યા જ નથી. બેહદ શૃંગારિક ઇરોટીકા ડાન્સ પર નાચતા યુવાન મોહક શરીરોના થિરકતા અંગોપાંગો પર, નવા વર્ષના વધામણા કરવાનો આનંદ માણ્યા પછી, અવિનાશ વ્યાસના ગુજરાતી સુગમ સંગીતના સથવારે, કે ‘આગે ભી જાને ના તુ’ જેવા ગીતો પર પગના ઠેકા મારીમારીને, સ્થુળ થઈ ગયેલી કાયાને ઘૂમાવતા ગૂજજુભાઇઓ અને બહેનોને જોવાનો ચાર્મ મરી જતો હોય છે ! ક્લબોમાં ગોરી ચામડીવાળી, સફેદ ગુલાબના પ્રતિબિંબ જેવી શ્વેત–ધવલ લીસ્સી લીસ્સી પીંડીઓવાળી મેકલીઓને,સફેદ કબૂતરોની પાંખો જેમ ગતિમાં, યૌવનસૂચક અંગોને ઉલાળતી જોયા પછી આપણું ‘દેશી’ સેલીબ્રેશન ઘણાંના મનને માફક નથી આવતું.
એની વે….ડાન્સ, મ્યુઝિક અને પાર્ટીના શોખીન એવા દેશી ભાઇ–બહેનો, થર્ટી ફર્સ્ટ ડિસેમ્બરની રાત્રે ગુજરાતી સમાજના ઉપક્રમે, નિર્મળ આનંદ માણતા માણતા, નવા વર્ષના વધામણા કરશે.
એન્જોય યોરસેલ્ફ દોસ્તો !
નવીન બેન્કર
૨૪ ડિસેમ્બર ૨૦૧૩